Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/17201 Esas 2015/3362 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacılar vekili, davalıların maliki, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkillerinin kızı ..."in kullandığı bisiklet ile çarpışması neticesinde ..."nın yüzünde sabit iz kalacak şekilde yaralandığını, kazada davalı ..."ın kusurlu olup ... Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2009/108 Esas 2009/816 sayılı kararı ile taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine verildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla tedavi giderlerine karşılık 1.000,00 TL maddi tazminatın ve 30.000 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ..., kazada kusurun tamamen davacıların kızı ..."da olup kendisinin kusurunun bulunmadığını, talep edilen tazminat miktarlarını ödeme gücünün olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ...vekili, müvekkili şirketin sorumluluğunun maddi tazminat yönünden ve poliçe limitiyle sınırlı olduğunu, manevi tazminat yönünden sorumluluğunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile 1.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen, 5.000,00 TL manevi tazminatın ise davalı ..."dan tahsili ile davacıya verilmesine, sigorta şirketi yönünden manevi tazminat talebinin reddine verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Davalı ..."ın hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
6100 Sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL"sına çıkarılmıştır.
Davalılar aleyhine hükmedilen maddi tazminat miktarı 1.000,00 TL olup temyize konu anılan tarihten sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir verilebileceği gibi 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine verilebileceğinden davalının maddi tazminata yönelik temyiz isteminin reddine vermek gerekmiştir.
2-Davalı ..."ın hükmedilen manevi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı ..."ın temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ..."ın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 239,05 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."dan alınmasına 24.2.2015 gününde oybirliğiyle verildi.