Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/16427 Esas 2013/2454 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/16427
Karar No: 2013/2454
Karar Tarihi: 11.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/16427 Esas 2013/2454 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar arasında çalıntı araçta bulunan parmak izine dayanarak suçlamayı kabul eden sanığın dışında yeterli ve inandırıcı kanıt olmadığı gerekçesiyle diğer sanıkların beraatleri yerine yetersiz gerekçeyle mahkumiyetlerine hükmedildiği ve cezaların belirlenmesinde 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddelerinin ortaklaşa dikkate alınarak lehe olan yasanın belirlenmesi zorunlu olduğu ancak bu yapılmadığı gerekçesiyle hüküm BOZULDU.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2 maddesi, hükmün geriye yönelik olarak uygulanmasının yasa da belirtildiği takdirde suçun işlendiği tarihteki doktrin ve uygulamalara göre değil, hükmün verildiği andaki doktrin ve uygulamalara göre belirleneceğini ifade eder.
5252 sayılı Dernekler Kanunu'nun 9/3 maddesi ise suçları işleyen kişilere verilecek cezanın, önceki ve sonraki kanunların aynı suç için belirlediği cezaların ortalaması alınarak belirleneceğini belirtir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/16427 E. , 2013/2454 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıklar ... ve ..."un yüklenen suçu işlediklerine ilişkinin, çalınan araçta parmak izi çıkan sanık ..."ın aşamalardaki atfı cürüm niteliğinde kalan anlatımı dışında, hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, bu sanıkların beraatleri yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine dair karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek; denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan yasanın belirlenmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ... ve ... müdafilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/02/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.