Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/947 Esas 2015/367 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/947
Karar No: 2015/367
Karar Tarihi: 20.04.2015

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/947 Esas 2015/367 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2015/947 E. ve 2015/367 K. sayılı karara yapılan temyiz başvurusu sonucunda, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığı gerekçesiyle işin esasına geçilerek incelendiği belirtilmiştir. Sanığa yükletilen tehdit eyleminin kanuna uygun olarak saptandığı, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı ve kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı ifade edilmiştir. Ancak, sanığın hakkında verilen adli para cezasının mükerrir olduğu anlaşıldığından, seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmemesi nedeniyle karara karşı temyiz olmadığı belirtilerek bozma yapılamayacağı vurgulanmıştır.
Diğer bir suç olan hakaret suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin olarak ise, sanığın eyleminin takibi şikayete bağlı olan bir suçu oluşturduğu ve müştekinin şikayetinin süresinden sonra yapıldığı göz önünde bulundurulmadan mahkumiyet kararı verildiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında verilen adli para cezasının seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmemesi nedeniyle kanuna aykırı olduğu belirtilerek hükmün bozulması kararı verilmiştir.
TCK'nın 106/1. maddesi, tehdit suçunu ve 125/2. maddesi hakaret suçunu, 73/1 maddesi

18. Ceza Dairesi 2015/947 E. , 2015/367 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın mesaj çekerek müştekiye sarfettiği “Yaşadığın her günün değerini bil. Karşılaşacağımız günü bekle. O gün öldüğün gün olacak. ... sevdiklerine acı yaşatıcan.” şeklindeki sözlerin TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeksizin, aynı madde ve fıkranın 2. cümlesi uyarınca hüküm kurulmuş ve kabule göre de mükerrir olduğu anlaşılan sanık hakkında 58/3. maddesine aykırı olarak seçimlik cezalardan adli para cezasının tercih edilmiş ise de karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından sanık ..."un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B- Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet kararının temyizine gelince,
Sanığa isnat olunan 16.09.2007"de gerçekleştirdiği kabul edilen eylemin, TCK"nın 125/2. maddesi kapsamındaki takibi şikayete bağlı olan suçu oluşturduğu ve aynı Kanunun 73/1. maddesi uyarınca 6 aylık şikayet süresine tabi olduğu, müşteki Elif Atasoy"un, sanığın belirtilen eylemi ile ilgili olarak ilk kez 18.03.2008 tarihli dilekçesi ile vaki olan şikayetinin süresinden sonra yapıldığı gözetilip sanık hakkında bu suçtan açılan kamu davasının TCK"nın 73/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince düşürülmesi gerektiği gözetilmeden, mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas hükümlülüğünün bulunması karşısında, TCK"nın 58/3. maddesi uyarınca, kanunda öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezasının seçilmesi zorunluluğu gözetilmeyerek adli para cezası üzerinden hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, 20/04/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.