Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28740 Esas 2013/2441 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/28740
Karar No: 2013/2441
Karar Tarihi: 11.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28740 Esas 2013/2441 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekiye ait işyerinden ayakkabılar çaldıktan sonra yandaki işyerinden teybi çalarken yakalanmıştır. Mahkeme, sanığın eyleminin tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığını kabul ederek TCK'nın 145. maddesi uyarınca yersiz indirim yaparak eksik ceza tayini yapmıştır. Ayrıca, sanığın tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu halde, TCK'nın 58. maddesi uygulanmamıştır. Bu nedenle, hüküm temyiz edilmiştir. Yargıtay, sanığın temyiz itirazını yerinde bulmuş, kararı bozmuş ve koşullu salıverme tarihine kadar kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun süreceğini belirtmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 145. ve 58. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c ve 53/3 maddeleri belirtilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/28740 E. , 2013/2441 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın müştekiye ait işyerinden suça konu ayakkabıları çaldıktan sonra yandaki işyerinden teyp çalarken yakalandığının anlaşılması karşısında sanığın eyleminin tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek yazılı şekilde uygulama yapılması, TCK"nın 145. maddesinin yasal şartları oluşmadığı halde, bu madde uyarınca yersiz indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini ve sanığın tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu halde, hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ""TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına"" ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.