MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Somut olayda; katılanın, ..... bayiinde çalıştığı, sabit telefon hattı bulunan kişilere uygun koşullarda ve taksitle cep telefonu verilmesi hususunda kampanya başlatıldığı, suç tarihinde sanığın, bu kampanyadan faydalanmak için katılanın çalıştığı işyerine gittiği ve kendisinin sabit hattı sorulduğunda, doğum tarihi 1966 olan......"un kullandığı sabit telefon hattı numarasını ve kendi nüfus cüzdanını bayiye verdiği, bunun üzerine sözleşme imzalanarak cep telefonunun sanığa teslim edildiği, cep telefonu taksitleri 1966 doğumlu ......"un faturalarına yansıyınca bu şahsın müracaatı üzerine olayın ortaya çıktığı, bu şekilde sanığın kendisi ile aynı isim ve soyadını taşıyan 1966 doğumlu ....."a ait, her nasılsa öğrenmiş olduğu sabit telefon numarasını ve kendi nüfus cüzdanını da vererek cep telefonu almak suretiyle menfaat sağladığı şeklindeki olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun“ sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/04/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.