5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10599 Esas 2021/4989 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10599
Karar No: 2021/4989
Karar Tarihi: 27.04.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10599 Esas 2021/4989 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, asliye ceza mahkemesinde görülen bir davada sanıkların 5607 sayılı kanuna aykırılık suçundan mahkum edildiğini belirtmektedir. Ancak, 7242 sayılı kanun ile değiştirilen 5607 sayılı kanunun bazı maddelerinin sanıklar lehine hükümler içerdiği, bu nedenle yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmektedir. Ayrıca, sanıkların temel cezasında teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşıldığı, ancak 6545 sayılı kanun ile değiştirilen 5607 sayılı kanunun bazı maddelerine göre cezaların arttırılması gerektiği belirtilmektedir. Ayrıca, davasız yargılama olmadığı halde nakil aracının müsaderesine karar verildiği ve hak yoksunluklarına hükmedilmesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmektedir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri:
- 7242 sayılı kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı kanunun 3/22. maddesi arasında eklenen düzenlemeler.
- 7242 sayılı kanunun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı kanunun 5/2. maddesi.
- 5607 sayılı kanunun 3/10. maddesi ve 6455 sayılı kanun ile değiştirilen 5607 sayılı kanunun 3/18. maddesi.
- Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 201

19. Ceza Dairesi 2019/10599 E. , 2021/4989 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2- Sanıklar hakkında belirlenen temel cezada TCK"nin 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesinde değişiklik yapıldığı gözetilerek, sanıkların kaçak olarak ülkeye sokulan suça konu eşyayı ticari maksatla bulundurmak eyleminden dolayı 5607 sayılı Kanunun 3/10. maddesindeki "Kaçakçılık suçunun konusunu oluşturan eşyanın akaryakıt ile tütün, tütün mamulleri, etil alkol metanol ve alkollü içkiler olması halinde, yukarıdaki fıkralara göre verilecek cezalar yarısından iki katına kadar arttırılır, ancak bu fıkranın uygulanması suretiyle verilecek ceza üç yıldan az olamaz." şeklindeki düzenlemeye göre 6545 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"nun 3/5-10. maddeleri ile 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddelerinin ilgili tüm hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe kanunun belirlenmesi zorunluluğu,
3- ""Davasız yargılama olmaz"" ilkesinin aksine ve iddianamede talep edilmediği halde nakil aracının müsaderesine karar verilmesi,
4- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin ve sanık ..."un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 27/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.