4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/13290 Esas 2016/8136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nın 53.maddesindeki hak yoksunluklarna ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresinin katılan olarak kabulü ile lehine maktu vekalet ücreti hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesi uyarınca, katılan Gümrük İdaresine maktu ücreti vekalet verilmesine ilişkin kısmın, hüküm fıkrasından çıkarılması, diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.06.2016 günü oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Sanığın büfesinde yapılan aramada 143 karton kaçak sigara yakalandığı mahkeme tarafından Uyap kayıtları sorgulandığında, sanığın kısa aralıklar ile aynı mahiyette suçları sıkılıkla işlemesi nedeniyle sigara satma işini geçim ve yaşama şekli haline getirmesi, failin kasta dayanan kusurunun ağırlığı gerekçesiyle teşdit uygulanmıştır.
Sanığın Dairemizin 2014/29063 E, sayılı dosyasında suç tarihinin 08.03.2013, 2015/3303 E. Sayılı dosyasında suç tarihinin 19.05.2012 olduğu ve E. 2014/29063 sayılı dava dosyası aynı gün Dairemizce incelenerek sanığın 2 yıl 6 ay hapis cezasına mahkumiyetine dair kararın düzeltilerek onanmasına karar verildiği görülmüştür.
Dosyamızda yakalanan sigara miktarı 143 karton olup, devam eden dosyalarından ayrı ayrı subüt halinde mahkumiyet kararları verilmesi mümkün olduğu ve nitekim E. 2014/29063 sayılı mahkumiyet kararının düzeltilerek onanmasına karar verildiği, bu dosyanında teşdit nedeni olarak gösterilen dosyalardan olduğu,
Sanığın diğer dava dosyalarınnın olmasının birbirine teşdit gerekçesi yapılamayacağından ve bu hususun bozma nedeni yapılması gerektiğini düşündüğümden, sanığa verilen 3 yıl teşdidi cezanın (TCK 62.maddesi ile 2 yıl 6 ay olan) onanmasına dair sn çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.