Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İİK.nun 4949 Sayılı Yasa ile değişik 169/a-6.maddesi "Borçlunun itirazının esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde kötüniyeti veya ağır kusuru bulunan alacaklı, takip konusu alacağın %20"sinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir" düzenlemesini içermektedir.
Somut olayda borçlunun itirazının kabulüne karar verilerek, iptal edilen faiz miktarı üzerinden tazminata hükmedilmesi gerekirken, ağır kusuru ya da kötüniyeti kanıtlanamadığından yukarıda açıklanan düzenlemeye aykırı şekilde tazminat isteminin reddi isabetsizdir.
2-Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
4489 Sayılı Yasa ile değişik 3095 Sayılı Yasanın 2.maddesindeki yasal düzenleme gereğince 01/01/2008 – 01/07/2009 tarihleri arasında %27 oranında avans faizi uygulanması gerekirken, %20 faiz oranı uygulanarak hesap yapılan bilirkişi raporunun esas alınarak hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının (1) nolu bentte yazılı nedenlerle, alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının (2) nolu bentte yazılı nedenlerle kısmen kabulü ile mahkeme kararının İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 06.07.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.