Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3221 Esas 2022/14114 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın mağdurun kasada bulunduğu esnada iş yerine gelip, elinde bulunan 100,00 TL parasını göstererek kendisinin yan dükkandan gönderildiğini bozdurmak istediğini beyan ettiği, mağdurun sanıktan henüz parayı almadan 100,00 TL tutarındaki kağıt banknotları sanığa teslim ettiği, bu kez sanığın mağdur tarafından verilen 20 TL’yi de iki adet 5,00 ve bir adet 10,00 TL olarak bozmasını istediği, mağdurun bozuk para olmadığını beyan etmesi üzerine sanığın elinde bulunan 5,00 TL parasını bozmasını istediği bunun üzerine mağdurun kağıt 5,00 TL’yi alarak, her biri 1,00 TL olan metal 5 adet parayı sanığa verdiği; sanığın 25 kuruş borcu olduğunu beyan ederek mağdurun verdiği 1 TL parayı mağdura verdiği mağdurun para üstü olarak sanığa 75 kuruş verdiği ve akabinde sanığın marketten çıktığı, bir süre sonra mağdurun, sanığın bozdurmak için gösterdiği 100 TL parayı almadığını fark ettiği dikkate alındığında bu şekilde sanığın çeşitli sorular sorarak müştekinin kafasını karıştırdığının anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07.05.2019 tarih ve 2017/13-4 E, 2019/383 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığın basit bir yalanı aşan, başından beri müştekinin iradesini fesada uğratma amacıyla ısrarlı ve kararlı bir şekilde devam eden bir kaç kez para uzatıp geri almak suretiyle müştekiyi yanıltacak ve kandıracak yoğunluktaki ustaca planlayıp sergilediği süregelen davranışların basit hile boyutunu aştığı, bu nedenle sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 142/2-b maddesi ile uygulama yapılması,
2- “1” numaralı bozma doğrultusunda, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.