Esas No: 2021/18610
Karar No: 2022/2202
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/18610 Esas 2022/2202 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği şeklindeki temyiz talebi reddedilmiş, aynı müdafii tarafından temsil edilen sanıklar yararına tek vekalet ücreti hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca temyiz istemi esastan reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Dosya İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderilerek bir örneği İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi'ne gönderilecektir. Karar, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/2. maddesi uyarınca verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar müdafiinin temyizi süresinde, sanıklar lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine yönelik olup temyizde hukuki yararı bulunduğu kabul edilerek yapılan taleple sınırlı incelemede:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 18.03.2021 gün 2021/19-11 Esas ve 2021/128 sayılı kararında izah edildiği üzere, aynı müdafii tarafından temsil edilen sanıklar yararına tek vekalet ücretine hükmedilmesine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik görülmediğinden sanıklar müdafiinin sanık sayısınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine dair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK.nın 302/1. maddesi uyarınca TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/2. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi'ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 09.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
