Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1092 Esas 2019/5643 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 06.01.2014 tarihinde keşide ettiği ihtarnameyle birtakım talep ve şikayetlerini iletmesi üzerine iş sözleşmesinin işverenlikçe feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili; husumet itirazında bulunmuş, davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunmadığını, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı nedenine dayalı olarak feshedildiğini, ihale sürelerinin birer yıllık olması nedeniyle yıllık izne hak kazanılmasının söz konusu olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı şirketler tarafından davaya cevap verilmemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi heyet raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı şirketlerin tüm, davalı kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla çalışma ücret alacağının hesabı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davalı Rektörlük bünyesindeki hastane işyerinde temizlik görevlisi olarak çalışan davacının 24 saat çalışma 48 saat dinlenme sistemi ile çalıştığı dosya kapsamındaki delillere göre sabit olduğu halde, mahkemece 24 saat çalışma 24 saat dinlenme sistemine göre davacının fazla çalışma ücret alacağının hesaplandığı kök bilirkişi raporunu dayanak alan ek bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulması hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılar ... Ltd. Şti. ve ...."ne iadesine, 11.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.