Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/22144 Esas 2013/2396 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/22144
Karar No: 2013/2396
Karar Tarihi: 11.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/22144 Esas 2013/2396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık markette masa üzerinde duran telefonu çalmakla suçlanıp, Asliye Ceza Mahkemesi'nde mahkumiyet kararı verildi. Ancak mahkeme, eylemin 5237 sayılı TCK'nın 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğunu gözetmeksizin, TCK'nın 141/1. maddesi ile hüküm kurdu. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun önceki kararlarına atıfta bulunarak, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine hükmedildi. Dosyada tekerrüre esas alınacak ilamın belirtilmemesi nedeniyle bozma yapılmadı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1. maddesi (b) bendi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi
- 5275 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 108/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/22144 E. , 2013/2396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın markette masa üzerinde duran telefonu çaldığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğu gözetilmeyerek TCK’nın 141/1. ile hüküm kurulması, hırsızlık suçu yönünden koşulları bulunmadığı halde 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesi uyarınca verilen cezadan indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1431 esas 2013/ 18 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” denilmiş olması ve 5275 sayılı kanunun 108/2. maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenebilecek olması karşısında , hükümde tekerrüre esas alınacak ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.