Esas No: 2021/12624
Karar No: 2022/2207
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/12624 Esas 2022/2207 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın eski hale getirme talebiyle ilgili olarak verilen kararların CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'a ait olduğunu ve yerel mahkemelerin kararlarının hukuken geçersiz olduğunu belirledi. Sanığın yokluğunda verilen hüküm, tebliğin usulüne uygun şekilde yapıldığı için geçerli sayıldı ve sanığın hükmü temyiz etme sürecinde yasal süreleri aştığı için temyiz talebi reddedildi. Kararın dayandığı kanun maddeleri CMUK'nın 310. ve 317. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz süresinin geçmesinden doğan sonuçları ortadan kaldırmak üzere başvurulan eski hale getirme talebiyle ilgili olarak değerlendirme yapma ve karar verme yetkisinin CMK.nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'a ait bulunmasına rağmen yerel mahkemece bu istemle ilgili olarak verilen kararların hukuken geçersiz ve yok hükmünde bulunduğu belirlenip, eski hale getirme ve temyiz talebinin reddine ilişkin 10.09.2018 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen hüküm, yakalama emri ile alınan ifadesinde vermiş olduğu "..." adresine tebliğ yapılamaması sonucu mernis adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre usulüne uygun bir şekilde 09.08.2016 tarihinde tebliğ edildiği gibi, sanığın ilgili hükme karşı 11.05.2017 tarihli dilekçesi ile yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunarak hükümden bilgi sahibi olduğunu ortaya koyduğu, buna rağmen sanığın hükmü CMUK.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 09.04.2018 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eski hale getirme ile birlikte temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 09.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
