MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında konut işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçundan zamanaşımı içinde işlem yapılması olanaklı görülmüş, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 58/6-7.maddesi ile uygulama yapılmaması, karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin 11/02//2006 günü saat 16.30’da işyerini kapattığı 12/02/2006 günü saat 12.30’da işyerine geldiğinde hırsızlık eylemini fark etmesi karşısında eylemin geceden sayılan zaman diliminde işlendiğine ilişkin delillerin neler olduğu açıklanıp tartışılmadan TCK’nın 143. maddesi uygulanarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ve hırsızlık suçundan 7 ay 23 gün hapis cezasına hükümlü olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesinin de uygulama imkanı bulunmadığı da gözetilerek 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 143. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümün çıkarılmasına, sonuç cezanın 2 yıl olarak tespiti suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.