Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/15991 Esas 2015/3308 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı maddi tazminat davasının kabulüne, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacı vekili; davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı oldukları araçla müvekkilinin kullandığı minibüsün çarpışması sonucu meydana gelen kazada müvekkilinin yaralandığını, sağ ve sol bacağında birden fazla kırık oluştuğunu, bu nedenle müvekkilinde iş gücü kaybı meydana geldiğini belirterek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, geçici ve sürekli iş göremezlik için 6.000 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın tahsiline verilmesini talep etmiş, 13.3.2012 tarihinde talebini 25.000 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı ... davaya cevap vermemiş, diğer davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek, maddi tazminat davasının kabulüne, 25.000 TL maddi tazminatın davalılardan tahsiline, ıslahla arttırılan 19.000 TL"ye ıslah tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne, 1.500 TL manevi tazminatın davalı ... ve ..."ten tahsiline, davalı ..."na yönelik davanın reddine verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’na çıkarılmıştır.
Temyize konu anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup manevi tazminat davası yönünden davanın kabulüne verilen 1.500,00 TL yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine verilebileceğinden davalı vekilinin manevi tazminat yönünden temyiz dilekçesinin reddine vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, göre davalı ..."in maddi tazminata yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine verilmesi gerekmiştir.
3-Davacının yaralanma nedeniyle meydana gelen işgücü kaybı tazminatının hesaplanması için alınan bilirkişi raporunda davacının bakiye yaşam süresi CSO 1980 tarihli tablo esas alınmış ise de, esas alınan yaşam tablosu Yargıtay tarafından kabul edilen uygulamalara uygun değildir. Davacının zararının hesaplanmasında, bakiye yaşam süresinin Yargıtay uygulamalarına uygun şekilde PMF 1931 tablosu esas alınması gerekirken Yargıtay uygulamalarına aykırı şekilde yapılan hesaplamanın hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle manevi tazminat yönünden hükmün kesin olması nedeniyle davalı ..."in temyiz dilekçesinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle maddi tazminata yönelik davalı ..."in sair temyiz itirazlarının reddine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle maddi tazminata yönelik davalı ..."in temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."e geri verilmesine, 24.2.2015 gününde oybirliğiyle verildi.