13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/26724 Karar No: 2013/2384 Karar Tarihi: 11.02.2013
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etmek - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/26724 Esas 2013/2384 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etmek ve mala zarar verme suçlarından sanıkları mahkum etmiştir. TCK'nın 119/1-c maddesinin konut dokunulmazlığını bozma suçunda uygulanamayacağına dair Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı da belirtilmiştir. Ancak TCK'nın 53/1-c maddesiyle ilgili olarak verilen kararda bir hata yapıldığı ve bu nedenle karar bozulmuştur. Sanıkların koşullu salıverilme tarihine kadar kendi alt soyları üzerindeki haklardan yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi detaylı bir yanıt verilmesi istenmiştir. TCK'nın 119/1-c ve 53/1-c maddeleri üzerinde durulmuştur.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/26724 E. , 2013/2384 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etmek, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık ..."ın soyadının karar yerinde ... olarak düzeltilmesi mümkün görülmüştür. Suçun birden fazla kişi ile işlendiğinin anlaşılması karşısında, konut dokunulmazlığını bozma suçundan TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/ 17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK"nın 119. maddesi kapsamında ki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan; uzlaşma hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.