22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/27760 Karar No: 2016/24175 Karar Tarihi: 27.10.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/27760 Esas 2016/24175 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/27760 E. , 2016/24175 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil, fazla mesai ile hafta tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait ... plakalı takside araç şoförü olarak 23.08.2003 tarihinde çalışmaya başladığını, 09.09.2012 tarihinde davalının artık tek şoför ile çalışılacağını ve bundan sonra yollarının ayrıldığını müvekkiline ilettiğini, müvekkilinin sigortasının yatırılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan ispatlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davacı ve davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: Davacı temyizi yönünden; 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5. maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. Bu süre içinde temyiz dilekçesinin hakime havale edildikten sonra temyiz defterine kaydının yaptırılması ve harcının yatırılması gerekir. Temyiz süresi içinde temyiz dilekçesi temyiz defterine kaydedilmiş, ancak harç yatırılmamış ise, harç ve temyiz giderlerinin yatırılması için ilgili tarafa 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432. madde yollaması ile aynı Kanun"un 434. maddesi gereğince işlem yapılması ve 7 günlük kesin süre verilmesi gerekir. 8 günlük süre içinde temyiz edilmeyen, temyiz defterine kaydı yapılmayan veya verilen kesin süre içinde temyiz harç ve gideri yatırılmayan kararlar kesinleşmiş olur. Gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, temyiz talebinin 8 günlük temyiz süresi geçirildikten sonra yapıldığı anlaşıldığından mülga 1086 sayılı Kanun"un 432. maddesi gereğince süre aşımı nedeniyle temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, Davalının temyizine gelince; 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Somut olayda; davacı davalı işveren iş yerinde 23.08.2003 - 09.09.2012 tarihleri arasında çalıştığını ve sigorta bildiriminde bulunulmadığını ileri sürerken, davalı davacının çalışma süresine ilişkin beyanda bulunmamıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının 23.08.2003-09.09.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı kabul edilmiş, mahkemece sözkonusu hizmet süresine göre yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Dosya içeriğinde bulunan gerek Emniyet Müdürlüğünün davacıya ait trafik ceza bilgilerine ilişkin gerekse de Vergi Dairesinin davacının ödediği trafik cezalarına ilişkin cevabi yazılarına, taraf tanık beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre, davacının davalı işyerindeki hizmet süresinin başlangıç tarihinin 23.12.2005 tarihi olarak kabul edilerek dava konusu alacak taleplerinin bu süreye göre değerlendirilmesi uygun olacaktır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.