Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/28989 Esas 2016/2978 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 168, 50, 51 ve 53. maddeleri uyarınca mahkûmiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Katılan firmada müdür yardımcısı olarak görev yapan sanığın, müşterilerle peşin olarak yaptığı alışverişlerde kasaya girmesi gereken 3.826,00 TL parayı kendisine ait kredi kartlarıyla ödeyerek şirkete 18.30 TL komisyon ödetip, satış bedeline göre tahsil etmek nedeniyle 17,00 TL finansman kaybına uğrattığının anlaşıldığı olayda;
1-Sanığın aşamalardaki tüm savunmalarında, yıllardır görev yaptığı ... şirketinin diğer şubelerine göre daha yoğun olan ... şubesinde tek bir kasiyerin görev yapmış olması nedeniyle yardımcı olmak amacıyla ikinci kasiyer olarak çalıştığını, hatanın da bu yoğunluktan kaynaklandığını, eksikliğin çıkmasının normal olduğunu, bunu da kendisine ait kredi kartlarıyla kapattığını belirterek suçlamaları kabul etmemesi ile uzman bilirkişi raporunda da tespit edildiği üzere, hatanın yapıldığı 12.10.2009 tarihinden itibaren günlük ortalama cirosu 10.517,84 TL olan şirket kasasındaki hareketliliğinin yoğun olmasından dolayı eksiklik ya da fazlalığın bulunmasının normal olması yanı sıra ilgili firmanın ilgili hesaplarında gelir ve giderlerinde açık bulunmayıp eksik devrin de söz konusu olmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın suç işleme kastıyla hareket ettiğine dair, cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kabule göre de;
2-5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesi gereğince, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı kanun maddesinin 1. bendinde gösterilen hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
3-Müşterilerden değişik zamanlarda peşin tahsil ettiği paraları uhdesine geçirdiği kabul edilen sanık hakkında TCK’nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.