MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Alacak

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira, elektrik ve su parasının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dayandıkları belgelere temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalılar vekilinin kira parasına uygulanacak artış oranına ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Taraflar arasında 25.07.2004 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi düzenlendiği hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede aylık kira parasının 300 TL olduğu ve her ayın 25.günü peşin olarak bankaya ödeneceği, kira sözleşmesinin özel şartlar bölümünün 6.maddesinde de; “...kira sözleşmesinin 2.yılda yenilenmesi halinde aylık kira parasının %30 artırılacağı...” kararlaştırılmıştır. Davacı ve davalılar vekili 2008 yılı Haziran ayında aylık kira parasının 500 TL olduğunu bildirmiştir. Davacı vekili, 2008 yılı Temmuz ayı ve sonraki aylara ait kira parasının artış şartı gereği %30 artırıldığında 650 TL olduğunu belirterek aylık 650 TL"den kira paralarının tahsilini talep etmiş, mahkemece de artış şartının yenilenen her dönem için geçerli olduğu aylık kira parasının 2008 Temmuz ayından itibaren 650 TL olduğu kabul edilmiştir. Ancak, kira sözleşmesinin 6.maddesinde düzenlenen artış şartı 2.yıl için yani sözleşmenin yenilendiği ilk yıl için geçerlidir. Bu düzenleme ile kira parasının her yıl %30 artırılacağı sonucuna varılamaz. Bu durumda 2008 yılı Temmuz ayından sonraki dönemde de aylık kira parasının davalı tarafın kabulünde olan 500 TL olarak kabulü gerekmektedir. Mahkemece, 2008 yılı Temmuz ayından sonraki kira paralarının da aylık 500 TL"den hesap edilerek alacak miktarının belirlenmesi gerekirken yazılı gerekçe ile fazla alacağa hükmedilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda 2 nolu bentte yazılı nedenlerle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 24.05.2012 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.