Danıştay 4. Daire 2016/13096 Esas 2021/552 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/13096
Karar No : 2021/552

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Serbest muhasebecilik ve mali müşavirlik yapan davacı adına, vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2011/1 ilâ 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının 2011 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde hazırlanan … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu'nda, Gelir İdaresi Başkanlığı Yönetim Bilgi Sistemi üzerinden yapılan araştırmalar neticesinde davacı tarafından 2011 takvim yılında 78 adet müşterisine "aracılık-sorumluluk" kapsamında muhasebe hizmeti sunulduğu, ancak sadece 36 adet hizmet sözleşmesinin vergi inceleme elemanına gönderildiği, 2011 yılında davacının hizmet verdiği kişi ve kurumlardan tahsil ettiği tutarların Ankara Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odası'nın belirlediği tarifenin altında kaldığı, yine 2011 yılında 117 adet müşterisine aracılık hizmeti verildiği, hizmet sunulan bu kişi ve kurumların bir kısmından ücret tahsil edilmiş iken bir kısmından ücret tahsil edilemediği, yine aracılık hizmeti sunduğu kişi ve kurumlardan tahsil edilen tutarların tarifede öngörülen tutarların altında kaldığının görüldüğü, ancak katma değer vergisinde vergiyi doğuran olay hizmetin ifası olduğundan, hizmetin karşılığı olan bedelin tahsilatının yapılmamasının hizmetin ifası ile doğmuş ve beyan edilmesi gereken katma değer vergisi yönünden sorumluluğu ortadan kaldırmayacağı, davacı tarafından sağlanan serbest muhasebecilik ve mali müşavirlik hizmetlerinin ifası ile birlikte doğan ancak ilgili dönem beyanlarında gösterilmeyen katma değer vergisi nedeniyle davalı idarece re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :2011 yılında hizmet verilen mükelleflerden tahsil edilmeyen gelirlerin 2012 yılında tahsil edildiğinde 2012 yılının geliri olarak beyan edildiği, katma değer vergisinin de o yıl beyan edildiği, mükelleflerin yıllarca hizmet verdiği mükellefler olduğu, hizmet verdiği firmaların tamamının katma değer vergisi mükellefi olduğu, tahsil edilmeyen ücretlerin sonraki aylarda tahsil edileceği düşüncesiyle hareket edildiği, inceleme elemanının kendisinden bütün sözleşmeleri talep etmediği, şifai olarak birkaç tane getirmesinini söylendiği, mali müşavirlik ücretleri yönünden Ankara Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odasının belirlediği asgari ücretlerin tavsiye mahiyetinde olduğu, verilen kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir. .

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.