5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14060 Esas 2015/7663 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14060
Karar No: 2015/7663
Karar Tarihi: 24.11.2015

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14060 Esas 2015/7663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçuyla suçlandığı belirtildi. Ancak, suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri değil toplum olduğu hükmedildi ve sanığın daha önce benzer suçlardan ceza aldığına dair bir dosya tespit edildi. Bu nedenle, dosyaların birleştirilerek sanığın aynı mağdura karşı birden fazla aynı suçu işleyip işlemediğinin incelenmesi gerektiği ifade edildi. Mahkeme ayrıca, hapis cezasına mahkum olan sanığın adli para cezasının paraya çevrilmesinde hatalı bir uygulama yapıldığını belirtti. Kararda, suç kanunları arasındaki bağlar da açıklanarak TCK'nın 43/1, 53/1-e ve 52/2 maddelerinin anlamı detaylı bir şekilde açıklandı.

19. Ceza Dairesi 2015/14060 E. , 2015/7663 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 7 - 2013/332412
MAHKEMESİ : İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2012/77 (E) ve 2013/298 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 06/10/2011 tarih ve 2009/362 esas, 2011/513 sayılı kararı ile verilip 17/06/2015 tarihinde incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/4674 esasında kayıtlı olan dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmesi, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddanamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
2- Sanık hakkında kasıtlı suçtan erteli olmayan, hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak TCK"nın 53/1-e bendinin de uygulanmasının zorunlu olduğu gözetilmeden, takdiren uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Gün adli para cezası paraya çevrilirken, uygulama maddesinin TCK"nın 52/2 maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6 fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.