Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/28363 Esas 2016/2964 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/28363
Karar No: 2016/2964
Karar Tarihi: 04.04.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/28363 Esas 2016/2964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dolandırıcılık suçundan mahkum olan bir sanığın temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme sonucu, sahte kimlik kullanarak kiralama sözleşmesi düzenleyen ve kira bedelini ödemeyen sanığın, sahte nüfus cüzdanı kullanması nedeniyle kamu kurumunun vasıtası olarak dolandırıcılık suçu işlediği iddiasıyla üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'ne havale edilmesi gerektiği, ancak bu hususun göz önüne alınmadan sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık ve müdafileri tarafından yapılan temyiz itirazlarının yerinde olduğu ve hükümün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 52/2, 53/1-3, 58. maddeleri
- Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-d maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326. maddesi

15. Ceza Dairesi 2013/28363 E. , 2016/2964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52/2, 53/1-3, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın... sahte kimliğini kullanarak noterde düzenledikleri kiralama sözleşmesi ile katılana ait aracı kiraladığı, sonrasında ise başkasına sattığı gibi kira bedellerini de vermediği iddia ve kabul edilen olayda; eylemin Nüfus Müdürlüğü"nün maddi varlığı olan sahte nüfus cüzdanı kullanılması suretiyle işlendiğinin iddia ve kabul olunması dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nın 158/1-d maddesinde öngörülen “kamu kurumunun vasıta olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık” suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi"ne ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, CMK’nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakların gözetilmesine, 04/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.