Esas No: 2021/11782
Karar No: 2022/2419
Karar Tarihi: 10.02.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/11782 Esas 2022/2419 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sanığın bildirdiği adresine tebligat yapılmadan doğrudan MERNİS adresine tebliğ edilmesinin usulsüz olduğu ve bilinen en son adresine çıkartılan tebligat yerine MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin hukuki sonuç doğurmayacağı belirtilerek, sanığın suçu işlediğine dair delil olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükmün onaylandığı belirtilmiştir. Kanunlar olarak ise 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. ve 21. maddeleri kararda yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligat, "tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır" hükmü gereği, sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sanığın duruşmada bildirdiği adresine tebligat yapılmadan doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi uyarınca tebliğ edilmesinin hukuki sonuç doğurmayacağı, bilinen en son adresine çıkartılan tebligat yerine MERNİS adresine 30.06.2016 tarihinde yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu cihetle; sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın suçu işlediğine dair delil olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
