Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/8649 Esas 2020/11030 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8649
Karar No: 2020/11030
Karar Tarihi: 05.11.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/8649 Esas 2020/11030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ancak, sanık Uzun (Çalışan) hakkında verilen hükümlerde, yargılamada savunma hakkının kısıtlandığı ve zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmediği gerekçesiyle kararın bozulması gerektiği ifade ediliyor. Ayrıca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunda verilen kararın itiraz merciince karar verilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesi gerektiği belirtiliyor. Kanun maddeleri olarak da 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri üzerinde duruluyor.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/8649 E. , 2020/11030 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ... Uzun (Çalışan) hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararların 5271 sayılı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık, sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ... Uzun hakkında üzerine atılı 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... Uzun (Çalışan) ile diğer sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 05.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.