Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/5754 Esas 2019/4214 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanıkların aşamalarda alınan savunmalarına ve tüm dosya kapsamına göre, sanıkların dedesinin daha önce katılanın akrabaları tarafından darp edilmesi hadisesi nedeniyle taraflar arasında husumet bulunduğu, olay günü sanıklarla katılanın karşılaştıklarında katılanın sanık ..."a “dedeni nasıl dövdüysek seni de öyle döveriz.” demesi üzerine sanıkların katılanı darp etmesi karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması, 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olması ve mağdur hakkında düzenlenen adli raporda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2.) derece olduğunun belirtilmesi karşısında, sanıklar hakkında TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine uygun olarak arttırım yapılması gerekirken, kanunda uygulama yeri olmayacak şekilde “takdiren 6 ay” arttırım yapılması suretiyle usul ve kanuna aykırı davranılması,
3) Kabule göre, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereği hükmolunan “1 yıl 6 ay” hapis cezasından TCK’nin 86/3-e maddesi gereği (1/2) oranında artırım yapıldığında “1 yıl 15 ay” yerine “2 yıl 3 ay” hapis cezasına hükmedilmesi, TCK’nin 87/3. maddesi gereği (6 ay) artırım yapıldığında “1 yıl 21 ay” yerine “2 yıl 9 ay” hapis cezasına hükmedilmesi ve devamında da TCK’nin 62. maddesi gereği (1/6) oranında indirim yapıldığında “1 yıl 15 ay 15 gün” yerine “2 yıl 3 ay 15 gün” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.