Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25864 Esas 2014/2673 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25864
Karar No: 2014/2673
Karar Tarihi: 05.02.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25864 Esas 2014/2673 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın kusuru bulunmadığına karar verilmiştir. Temyiz itirazları kabul edilmiştir ve hüküm bozulmuştur. Hükümdeki yanlışlıklar, temel ceza belirlenirken yanlış Kanun maddesi kullanılması ve taksirli suçlar açısından failin saikiyle ilgili kanun maddesinin dikkate alınmamasıdır. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52, 52/4, 53/6 maddeleri uygulanmıştır. TCK'nın 86/4 değil, 89/4 maddesi uygulanmalıdır. Taksirli suçlar açısından, failin saikiyle ilgili kanun maddesi dikkate alınamaz.

12. Ceza Dairesi 2013/25864 E. , 2014/2673 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusuru bulunmadığına ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK"nın 89/4. maddesi yerine aynı Kanunun 86/4. maddesinin gösterilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
İsabetsiz olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yeterli görülmekle, hükmün 2. fıkrasının birinci paragrafından “failin güttüğü amaç ve saik" ibaresi çıkartılması ve "86/4" ibaresinin çıkarılarak yerine "89/4" ibaresinin eklenmesi ile diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.