Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16466 Esas 2015/3196 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacılar vekili, davalıya ait aracın sebebiyet verdiği trafik kazasında davacı ..."nin eşi, diğer davacıların babası ..."in vefat ettiğini ileri sürerek, ıslahla birlikte davacı eş ... için 43.515,54 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile davacı eş için 10.000,00 TL, diğer davacılar için 1.000,00"er TL manevi tazminatın davalıdan faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre, davacı ..."in ıslah edilen maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat taleplerinin davacı ... için 7.000,00 TL, diğer davacılar için 800,00"er TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı ..."e yönelik temyiz isteminde;
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Diğer davacılara yönelik temyiz isteminde;
6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’na çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı ... dışındaki her bir davacı yönünden davanın kabulüne karar verilen 800,00"er TL yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının, davacı ..."e yönelik tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle diğer davacılar hakkındaki kararın kesin nitelikte olması nedeniyle davalının temyiz isteminin REDDİNE, ve aşağıda dökümü yazılı 2.519,71 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 23.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.