Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/15561 Esas 2022/2347 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 19. maddesinde “Tebligatın yapıldığı tarihte kişinin cezaevinde hükümlü veya tutuklu olarak bulunması halinde tebligatın cezaevi müdür veya memuru aracılığıyla yapılması gerektiği.’’ düzenlemesine yer verildiği; somut olayda, sanığın yokluğunda verilen hükmün, bilinen son adresine 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak UYAP sisteminden yapılan incelemede sanığın tebliğ tarihinde İzmir Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda bulunduğu, bu nedenle yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla; sanığın eski hale getirme talebi kabul edilip, temyiz isteminin süresinde olduğu nazarara alınarak yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçunun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan 28.05.2013 günlü hüküm tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle TCK.nın 66/1-e ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, adli emanetin 2012-15318 sırasında kayıtlı tabanca ve eklerinin TCK.nın 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine, 10.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.