12. Ceza Dairesi 2021/2980 E. , 2021/7937 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması ile TCK"nın 85/1, 62, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda 5237 sayılı TCK"nın 85/1, 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Cumayeri Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2008 tarihli, 2008/56 esas, 2008/226 sayılı kararının 12.03.2009 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 21.09.2010 tarihinde TCK’nın 79/1-b maddesinde düzenlenen gçömen kaçakçılığı suçunu işlediği ve Keşan Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 11.02.2013 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün açıklanmasına dair Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.04.2014 tarihli ve 2008/56 esas, 2008/226 karar sayılı ilamını kapsayan dosya incelendi.
Sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet tipi aracıyla geceleyin meskun mahal dışındaki aydınlatması bulunmayan 3 şeritli ıslak zeminli otoyolda seyri sırasında kaza mahalline geldiğinde kendisiyle aynı yönde seyretmekte olan plakası tespit edilemeyen kamyonun arka kısmına solundan da bir araç seyrediyor olması nedeniyle emniyet şeridi üzerinde çarpması sonucu araçta bulunan bir kişinin öldüğü, yola gereken dikkatini vermeyen, hızını ve sürüşünü mahal şartları ile gece far ışığı altındaki görüşüne göre ayarlamayan, bu haliyle önünde seyreden kamyona tehlikeli biçimde yaklaşıp, arkadan gelen araç nedeniyle de sola geçememesi nedeniyle önündeki araca çarpan sanığın ise; tam kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tam kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu 1 kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusur durumuna ve oluşa yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. paragrafının hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,16/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
