Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9478 Esas 2019/4207 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9478
Karar No: 2019/4207
Karar Tarihi: 28.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9478 Esas 2019/4207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edildi. Karara göre, sanıklardan biri hakaret suçundan mahkum edildi ve aldığı adli para cezasının kesin nitelikte olduğu belirtildi. Diğer sanıklar ise kasten yaralama suçundan mahkum edildi. Anayasa Mahkemesi'nin iptal ettiği TCK'nin 53. maddesi henüz infaz aşamasında dikkate alınmadığı için karar bozulmadı. Yargılama süreci doğru ve yerinde bulunduğu için temyiz itirazları reddedildi ve karar onandı. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve TCK'nin 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/9478 E. , 2019/4207 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında hakaret suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne dair temyiz itirazının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle kendileri hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.