Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/2, 62. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
UYAP sisteminden yapılan kontrolde, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda da sanığa ait sürücü belgesinin tarih ve belge numarası belirtilerek 1 yıl süreyle geri alınmasına karar verildiğinin görüldüğü, fiziki belgede sürücü belgesinin tarih ve belge numarasının yazılı olduğu ancak sayfanın alt tarafında kalması sebebiyle, belgenin geri alınmasına ilişkin kısmın karar çıktısında yer almadığı, bu hususun yeniden çıktı alınmak suretiyle telafi edilebilir nitelikte olduğu ve hükmün karıştırılması niteliğinde olmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki (2) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiş; gerekçeli karar başlığında, suç tarihinin “21.12.2008” yerine “23.12.2008” şeklinde yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, ceza uygulamasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın ağırlığı" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- Sanığın tutuklulukta geçirdiği sürelerin 5237 sayılı TCK’nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 2. paragrafında yer alan “Sanığın suç işleme kastının yoğunluğu” ibaresinin hükümden çıkarılmasına, hükmün 7. paragrafının başına “TCK"nın 53/6. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesine, hüküm fıkrasına “sanığın tutuklulukta geçirdiği sürelerin 5237 sayılı TCK’nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.