MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların maliki ve sürücüsü olduğu çekici ve dorsenin 11/05/2008 tarihinde muris ..."un sevk ve idaresindeki araçla karıştığı kazada murisin vefat ettiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere eş ... için 10.000,00 TL, çocuklar ... ve ... için ayrı ayrı 5.000 TL maddi, her bir müvekkili için ayrı ayrı 10.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... . vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına ve kesinleşen ceza yargılamasındaki kusur durumu ve kabul edilen bilirkişi raporuna göre kazada davalı sürücü ...’in %25 oranında, müteveffa sürücü ...’nin %75 oranında kusurlu olduğu, maddi tazminatın trafik sigorta poliçesinden karşılandığı gerekçesiyle destekten yoksun kalma tazminatı talebinin reddine, davacı eş ... için 4.000,00 TL, davacı çocuklar ... ve ... için ayrı ayrı 3.250,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasında vefat nedeniyle destekten yoksun kalma ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davalı sürücü ...’in taksirle ölüme sebebiyet verme suçundan yargılandığı ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/459 E. 2009/70 K. sayılı kamu davasında, sanık sürücünün KTK’nun 62. maddesi gereğince çekici ve römorkun yerleşim birimleri içinde park edilmesi nedeniyle tali kusurlu bulunarak atılı suçtan cezalandırılmasına karar verilmiş, hüküm Yargıtay’ca onanarak kesinleşmiştir.
İş bu davada mahkemece alınan 21.06.2010 tarihli ... raporu ve 13.01.2011 tarihli ... heyet raporuna göre davalı sürücü ...’in çekici ve römorku yol kenarında park etmesinin olay ile illiyet bağı bulunmadığı belirtilerek kusursuz olduğu görüşü bildirilmiş ise de, mahkemece ceza dosyasındaki kusur raporunu düzenleyen bilirkişiden kusur dağılımının belirlenmesi için alınan rapora göre sürücü ...’in %25 oranında kusurlu olmasına göre hüküm kurulmuştur.
6098 sayılı TBK’nun 74 .maddesinde (818 sayılı BK’nun 53. maddesi); “Hâkim, zarar verenin kusurunun olup olmadığı, ayırt etme gücünün bulunup bulunmadığı hakkında karar verirken, ceza hukukunun sorumlulukla ilgili hükümleriyle bağlı olmadığı gibi, ceza hâkimi tarafından verilen beraat kararıyla da bağlı değildir. Aynı şekilde, ceza hâkiminin kusurun değerlendirilmesine ve zararın belirlenmesine ilişkin kararı da, hukuk hâkimini bağlamaz.” şeklinde düzenlenmiştir. Buna göre, hukuk hakimi kural olarak ceza hakiminin belirlediği kusur oranı ile bağlı değil ise de, kesinleşen maddi olgu ile bağlıdır.
Buna göre, ceza dosyasında kesinleşen maddi olgu, davalı sürücünün çekici ve römorku yerleşim birimleri içinde park etmesidir. Bu olgu değerlendirildiğinde, tazminat hukukunun sorumlulukla ilgili hükümlerine göre eylemin oluşla illiyet bağı bulunmadığı, ancak idari para cezasına konu kural ihlali olduğu değerlendirilerek davalı sürücünün kazada kusuru bulunmadığı görüşünü bildiren bilirkişi raporlarına itibar edilmesi ve davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde verilen karar doğru bulunmamıştır.
Bozma neden ve şekline göre davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ve davalı ...’in temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 23.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.