Esas No: 2021/17309
Karar No: 2022/2385
Karar Tarihi: 10.02.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/17309 Esas 2022/2385 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği halde denetim süresinin dolmasını beklemeden ve suç işleyip işlemedikleri konusunda kolluk araştırması yapmadan düşme kararı verildiğini ancak sonrasında bu kararın kaldırıldığını belirtmiştir. Mahkeme, resen ele aldığı dosyada verilen ek kararlarının hukuken yok hükmünde olduğunu, ancak Cumhuriyet Savcısı tarafından yasal bir süre geçtikten sonra yapılan temyiz isteminin reddedilmesine karar vermiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi detaylı bir şekilde açıklanan kanun maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece resen ele alınan dosyada sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 01.02.2012 tarihinde kesinleştiği halde denetim süresinin dolmasını beklemeden ve sanıkların bu süre içinde suç işleyip işlemedikleri konusunda herhangi bir kolluk araştırması yapmadan 30.01.2017 tarihli ek karar ile düşme kararı verdikten sonra, 10.02.2017 tarihli ek karar ile sanıklardan ...'in denetim süresi içinde suç işledikleri halde sehven düşme kararı verildiğinden düşme kararının kaldırılmasına karar verdiği, 06.04.2018 tarihli ek kararla resen ele alınan dosyada 10.02.2017 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğundan kararın itiraz yoluna gidilmek üzere Cumhuriyet Savcılığına gönderilmesine karar verildiği, kararın bildirilmesi ile o yer Cumhuriyet Savcısının 16.04.2018 tarihinde karara itiraz ettiği, itirazı incelemek üzere dosyayı ele alan mahkeme 27.04.2018 tarihli ek karar ile 30.01.2017 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verdiği daha sona resen duruşma açarak 13.11.2018 tarihli karar ile 30.01.2017 tarihli ek kararın temyize tabi olduğundan hüküm kurulmasına yer olmadığı ve o yer Cumhuriyet Savcısının 16.04.2018 tarihli temyiz talebini değerlendirmek üzere Yargıtay'a gönderilmesine karar vermişse de, mahkemece 30.01.2017 tarihinde verilen düşme kararının hüküm niteliğinde olduğu, bu karar ile dosyadan el çektikten sonra verilen 10.02.2017, 06.04.2018, 27.04.2018 ve 13.11.2018 tarihli ek kararların hukuken yok hükmünde olduğu, ancak 30.01.2017 tarihinde verilen hükme karşı Cumhuriyet Savcısı tarafından da yasal bir aylık süre geçtikten sonra 16.04.2018 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8.
maddesi ve 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi gereğince Cumhuriyet Savcısının yasal süreden sonra yaptığı temyiz isteminin REDDİNE, 10.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
