TAN ZARAR GÖREN Hazine - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/1735 Esas 2019/2286 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Hazine
KATILANLAR : ..., ...
SUÇ : Rüşvet alma
HÜKÜM : Eylemin görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçunu oluşturduğunun kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre rüşvet alma suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve vekili tarafından 27/11/2014 tarihli dilekçeyle kamu davasına katılma talep edilmesi karşısında, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesindeki "...Hazine avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde Maliye Bakanlığı, başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır." düzenlemesine ve CMK"nın 237/2. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak Hazinenin açılan kamu davasına katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
3628 sayılı Yasanın 17 ve 18. maddeleri uyarınca davanın mahkemece Sağlık Bakanlığına ihbarı mümkün bulunmuş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinde Turgutlu Devlet Hastanesinde kadın doğum uzmanı olan doktor sanığın, katılan ..."nın doğum için müracaatı sonrası normal doğum yapmasını önermesine karşın, katılanın sezaryenle doğum yapmak istediğini bildirmesi sebebiyle katılandan 150 TL talep ettiği, katılanın da talebi kabulü üzerine doğumun gerçekleştirildiği, doğumdan sonra da talebini yineleyince katılanın durumu eşi olan İbrahim"e söylediği, İbrahim"in kolluğa müracaatı sonrası suçüstü yapılmasını sağlamak amacıyla kolluk tarafından seri numaraları alınmış 150 TL"nin İbrahim tarafından sanığa verildiği ve bu paralarla kollukça yakalandığı sübut bulan olayda, eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK"nın 257/3. maddesinde yer alan görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçunu oluşturmasına nazaran, bu yöndeki mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de; suçüstü

.../...

-2-


yapılmak üzere seri numaraları alınmış paraların teslimi sonrasında paraları hakimiyetine alamadan sanığın yakalandığı, bu sebeple menfaat temininin gerçekleşmediği ve eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden, yanılgılı değerlendirmeyle tamamlanmış suçtan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Adli para cezasının belirlenmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısı ile uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Hükmün esasını oluşturan kısa kararda temel ceza belirlenirken sanık hakkında teşdit uygulandığı da vurgulanarak suç tarihinde yürürlükte bulunan 6086 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK"nın bağımsız ceza içeren 257/3. maddesinin esas alınmasına karşın, gerekçe kısmında suç tarihinden önce yürürlükte bulunan madde metnine atıf yapılarak "257/3 maddesinde yer alan suçun cezası için birinci fıkraya atıf yapılmakta olup bu suçun kanundaki cezası 6 aydan 2 yıla kadar hapis cezasıdır." ibaresine yer verilmek suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Sanık hakkında lehe olduğunda kuşku bulunmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce tartışılması zorunluluğu karşısında; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmeyeceği hususu sanığa sorulup CMK"nın 231/5. maddesindeki objektif ve subjektif şartlar da gözetilerek sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde değerlendirilmemesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafi ile katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.