MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ...Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk mahkemesince verilen 01/11/2016 tarih ve 2015/99 E.-2016/250 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 02/06/2017 tarih ve 2017/601-2017/522 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 149139 sayılı “ERİŞ UN” markasının yanı sıra ERİŞ ibareli çok sayıda markanın sahibi olduğunu, ayırt edici unsuru ERİŞ olan ticaret unvanının da 05.03.1976 yılında tescil ettirildiğini, ERİŞ ibaresinin tanınmış marka haline geldiğini, ... nezdinde yapılan tanınmışlık başvurusunun da ....11.2011 tarihli kararla kabul edildiğini, davalının 2013/08623 sayılı “ETİŞ” esas unsurlu markasının 35. sınıfta tescili için başvuruda bulunduğunu, müvekkilinin bu marka ilanına ERİŞ ibareli markaların mesnet göstererek itiraz ettiğini, ancak itirazın reddedildiğini, bunun üzerine ...’ya itiraz edildiğini, ... tarafından itirazın kısmen kabul edildiğini, müvekkilinin ERİŞ ibareli markaları ile davalının ETİŞ esas unsurlu markasının 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibasa yol açacak derecede benzer olduğunu, müvekkili markası tanınmış olduğundan 35. sınıf yönünden yapılan tescilin 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesine aykırı olduğunu, tanınmış ERİŞ markasının benzeri olan ETİŞ markasının tescili halinde davalı şirketin haksız yarar sağlayacağını, tanınmış markanın itibarına zarar vereceğini ve ayırt edici karakterinin zedeleneceğini, tanınmış ERİŞ markasının benzerinin farklı hizmetlerde dahi tescil edilemeyeceğini ileri sürerek ... ...’nın 2014-M-16754 sayılı kararının iptaline, 2013/08623 sayılı markanın tescil edilmiş ise hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından markaların esaslı unsurları olan ERİŞ ve ETİŞ kelimeleri arasında görsel ve işitsel benzerlik mevcut olduğu, taraf markaları arasında tek harf farklılığın olduğu, bu durumun telaffuz benzerliğini bertaraf etmediği
bunun da tüketici nezdinde iltibas tehlikesi doğurabileceği, 2013/08623 sayılı başvuru ile davacının 2012/83801 sayılı ve 2012/83810 sayılı markaları arasında tescilli olan emtia ve hizmetler yönünden benzerlik bulunduğu, başvurunun kapsadığı çekişme konusu 35. sınıf hizmetlerinin tamamının davacının mezkur markaları kapsamında koruma altında olduğundan; taraf markaları arasında 35. sınıfın tamamı bakımından 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında “karıştırılma ihtimali” ve tescil engeli bulunduğu, davacının ERİŞ markasının “un” emtiası bakımından tanınmış marka olması ve markanın toplumda ulaştığı tanınmışlık düzeyi dikkate alındığında davalı tarafından haksız yarar sağlanabileceği, başvuru markasının anılan şekilde kullanımının davacı markasının itibarına zarar verebileceği, davacının ERİŞ markasının 556 sayılı KHK’nın 8/4 fıkrası anlamında tanınmış marka olması karşısında ERİŞ markasının tanınmışlığının ETİŞ ibareli davalı başvuru markasının kapsadığı tüm hizmetler yönünden (35/01, 02, 03, 04, 05 alt grupları) tescil engeli oluşturduğu, davalı başvurusunun kötü niyetle yapıldığı iddiasının ise ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile ... ..."nın 2014-M-16754 sayılı kısmi ret kararının 35/01,02,03,04,05 gruplar yönünden iptaline, marka henüz tescil edilmediğinden hükümsüzlük talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
... Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye ...,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 04/02/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.