Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-d-e, 22/3, 62, 51, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı kanunu’nun 24. maddesiyle başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; “Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemenin karar tarihinden önce yürülüğe girdiği dikkate alındığında, tebliğnamede ki bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın sevk ve idaresindeki halk otobüsüyle ön yolcu kapısı açık şekilde seyrini sürdürdüğü sırada yaklaşan durakta inecek olması sebebiyle ayakta bulunan katılanın, dengesini kaybedip açık kapıdan düşerek hayati tehlike geçirecek, 2. derece kemik kırığı ve yüzde sabit iz olacak şekilde yaralandığı, yolcu kapısı açık şekilde seyreden sanığın asli kusurlu olduğunun ve eylemini bilinçli taksirle gerçekleştirdiğinin kabul ve tespit edildiği olayda;
TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak TCK"nın 22/3. maddesinin TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması yerine, 89/2-b maddesinden sonra uygulanması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin.. olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Mahkemece verilen 27.11.2015 tarih, 2014/61 esas 2015/1012 karar sayılı hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, ilk hükümde sanık hakkında tayin edilen ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkı oluştuğunun gözetilmemesi,




Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm (4) ile numaralandırılan paragrafından sonra gelmek üzere bir paragraf eklenerek " 27.11.2015 tarih, 2014/61 esas 2015/1012 karar sayılı hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 307/5. maddesi dikkate alınarak, sanık hakkındaki 7 ay 15 gün hapis cezasının ertelenmesine ilişkin mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında gözetilmesine" cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,16/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.