Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8928 Esas 2020/2216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında, "2008 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın faturaların gerçek alışverişlere dayandığını beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilmesi bakımından;
1-Sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının dosyaya getirtilmesi; bu mükellefler hakkında "2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan kamu davası açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi,
2-Gerektiğinde faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden, varsa mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan makbuzlar, diğer banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyenlerin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak, faturaları düzenleyen mükellefler ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
3-Kabule göre de;
a)Sanık tarafından aynı takvim yılı içerisinde farklı beyannamelerde kullanılan faturaların bir bütün halinde zincirleme şekilde sahte fatura kullanma suçuna vücut vereceği gözetilmeden, TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
b)"25.01.2009" olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “30.12.2008” olarak yanlış yazılması, yasaya aykırı,
c)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.