Mahkemesi :Çocuk Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 31/3, 62/1, 50/1-3. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ve kasıt yokluğuna ilişkin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında ve tayin edilen adli para cezası üzerinden taksit yapılırken uygulanan kanun maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, suça sürüklenen çocuğa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün birinci paragrafından “suça sürüklenen çocuğun amacı" ibaresinin çıkartılması, hükmün beşinci paragrafına "100 gün karşılığı ve" ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi, yine aynı paragrafın "paranın alım gücü dikkate alınarak" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK"nın 52/4. maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.