Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16274 Esas 2015/3053 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/16274
Karar No: 2015/3053
Karar Tarihi: 19.02.2015

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16274 Esas 2015/3053 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2013/16274 E.  ,  2015/3053 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

    Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın sebep olduğu kazada müvekkillerinin desteğinin öldüğünü açıklayıp toplam 10.000,00 TL maddi tazminat ile 50.000,00"er TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiştir.
    Davalı ... şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Diğer davalılar vekili, müvekkillerinin kusuru bulunmadığını, taleplerin fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulü ile davacı ... için 9.000,00 TL, ... için 1.000,00 TL maddi, davacılar için 10.000,00"er TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar ... ve ... vekilince temyiz edilmiştir.
    Dava, destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir,
    1-Davalılar ... ve ... vekilinin davacı ... yönünden hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
    6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun(HMK) geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2011 tarihinden itibaren 1.540,00 TL"ye çıkartılmıştır.
    Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı ... için kabulüne karar verilen 1.000,00 maddi TL tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar ... ve ... vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2- Davalılar ... ve ... vekilinin diğer davacılar yönünden hükmedilen tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
    Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde Borçlar Kanunu"nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalılar ... ve ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ... vekilinin temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar ... ve ... vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.603,80 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar ... ve ..."dan alınmasına 19/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.