Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18089 Esas 2014/2611 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 89/2-b, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik", (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" ve (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" kıstaslarının uygulanamayacağı dikkate alınmadan, ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" ve ""sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı ile güttüğü amaç ve saiki"" kıstaslarının temel cezanın belirlenmesinde gerekçe olarak gösterilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının 2. bendinin temel cezanın belirlenmesine ilişkin ilk paragrafındaki ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" ve ""sanığın kasta dayalı kusurluluğunun ağırlığı, sanığın güttüğü amaç ve saiki"" ibarelerinin çıkarılarak, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.