Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4079 Esas 2022/14438 Karar Sayılı İlamı

Haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla ya da diğer bir aletle kilit açmak veya kilitlenmesini engellemek suretiyle ve herkesin girebileceği bir yerde bırakılmakla birlikte kilitlenmek suretiyle ya da bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçlarından sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d, 142/2-h, 143 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay ve 4 yıl 10 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair BÜYÜKÇEKMECE 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/06/2021 tarihli ve 2018/124 esas, 2021/353 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/03/2022 gün ve 94660652-105-34-3551-2022-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/04/2022 gün ve 2022/40855 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesinde yer alan "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır." şeklindeki düzenleme nazara alındığında,
30/10/2017 tarihinde müştekinin ikameti olan ..... M...... Mah.1921.sok no:11/4 deki dairenin giriş kapısı kilidi zorlanmak suretiyle içeriye girildiğinin, içeriden 2 adet cep telefonu, 1 adet laptop ve 40,00 Türk lirası para ile anahtarlıkta asılı olan park halindeki..... plakalı araca ait kontak anahtarının alındığının, müştekinin ikametine yakın yerden temin edilen kamera görüntülerinde 30/10/2017 tarihinde saat 05:29'da binadan çıkılarak, bina önündeki müştekiye ait ..... plakalı aracın çalıştırarak içindeki makinelerle birlikte hırsızlandığının anlaşıldığı somut olayda, sanığın gerçekleştirdiği kabul edilen hırsızlık eylemlerinin aynı müştekiye karşı tek hırsızlık suçunu oluşturduğu, 5237 sayılı Kanunun 43. maddesi gereğince cezadan artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın iki ayrı hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.5271 sayılı CMK’nın 42. maddesinin 1. fıkrasında, “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık ... tarafından hükmün istinafı aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında Bölge Adliye Mahkemesi ilgili ceza dairesince karar verilmesi gerektiğinden, anılan eski hale getirme isteminin merciince incelenmediği ve böylece hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, öncelikle sanığın 10.12.2021, 24.12.2021, 05.01.2022 tarihli olan ve içerikleri itibariyle eski hale getirme istemli oldukları anlaşılan dilekçeleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesi ilgili ceza dairesince karar verilmesi sağlanıp hükmün usulüne uygun biçimde kesinleştirilmesinden sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup (BÜYÜKÇEKMECE) 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.06.2021 tarihli ve 2018/124 Esas - 2021/353 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 12/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.