MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı tarafça, ihbar tazminatında dava dilekçesinde fazlaya ilişkin hak saklı tutularak 100,00 TL istenmiş, 14/12/2015 harç tarihli ıslah beyanıyla da talep 2.302,99 TL ye çıkartılmıştır. Mahkemece söz konusu alacağa hükmedilirken faiz başlangıcı yönünden dava ve ıslah ayrımı yapılırken dava dilekçesinde 300,00 TL istenmiş gibi hüküm kurulması hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasının ihbar tazminatına ilişkin "2" numaralı bendinin çıkartılarak yerine;
"2-2.302,99 TL net ihbar tazminatından, 100,00 TL. sinin dava tarihi olan 12/02/2015 tarihinden itibaren, 2.202,99 TL. sinin ise ıslah tarihi olan 14/12/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, davalıdan alınarak davacıya verilmesine" bendinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, peşin temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.