17. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/15901 Karar No: 2015/3031 Karar Tarihi: 19.2.2015
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/15901 Esas 2015/3031 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2013/15901 E. , 2015/3031 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili; davalının sürücüsü olduğu aracın neden olduğu çift taraflı trafik kazasında müvekkilinin ağır şekilde yaralandığını, kalça kemiğinin kırıldığını, tedavisinin halen devam ettiğini, yaralanma sebebiyle müvekkilinin manevi ızdırap çektiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 maddi tazminat ile 5.000,00 TL manevi tazminatın işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili; kazanın meydana gelmesinde davacının tam kusurlu olduğunu, davacıda kırık olmadığını, manevi tazminat talebinin hakkaniyete aykırı olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece; iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 1.532,50 TL maddi tazminat ile 4.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma sebebiyle maddi ve manevi tazminat istemine yöneliktir. 6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu kararda davanın kısmen kabulüyle davacı lehine 1.532,50 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, maddi tazminat yönünden verilen karar miktar itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin maddi tazminat kararı yönünden reddine karar vermek gerekmiştir. 2-)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve BK"nın 47. maddesindeki (6098 sayılı TBK 56) özel hallerin dikkate alınmış bulunmasına göre, davalı ... vekilinin manevi tazminata yönelik yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin maddi tazminat kararı yönünden reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin manevi tazminat kararına yönelik temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 178,74 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 19.2.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.