MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-Hakaret suçunun telefonla işlenmesi karşısında, hükümde uygulama maddesi TCK"nın 125/2. madde yollamasıyla 125/1. maddesi yerine sadece 125/2. maddesinin yazılması,
2- Hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine göre; kararlarda, para cezasının 10 ve 5 eşit taksitle ödenmesine karar verilerek taksit aralığının açık bir şekilde gösterilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşme yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, hakaret suçundan kurulan hükümde uygulama maddesi olan "125/2" ibaresi hükümden çıkarılıp yerine " TCK"nın 125/2. madde yollamasıyla 125/1. maddesi yazılması, yine hükümlerin ilgili kısmına ""para cezasının birer ay arayla 10 ve 5 eşit taksitle ödenmesine ""ifadesi eklenmesi, biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanununa uygun bulunan hükümlerin, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 14/04/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.