Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/15970 Esas 2015/3022 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıya trafik sigortalı olan aracın davacının sevk ve idaresindeki araca çarparak yaralanmasına neden olduğunu, kusurun davalı taraftan kaynaklandığını, davadan önce yapılan 17.581,00 TL"nin ise yetersiz kaldığını belirterek 7.100,00 TL geçici ve sürekli işgücü kaybı tazminatının ödeme tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, ödeme yapıldığını ve kusur durumunu kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; 25.456,90 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, artan kısmın reddine, 23/11/2007 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 407,30 TL fazla alınan temyiz peşin harcının temyiz eden davacıya geri verilmesine 19.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.