18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/603 Karar No: 2015/145 Karar Tarihi: l3.04.2015
Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/603 Esas 2015/145 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve yapılan incelemede, eylemlerin sanık tarafından işlendiği ve kanunlara uygun olarak yürütülen duruşmada kanıtlandığı belirtilmiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar ve diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı unutulmuştur. Bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilebilir niteliktedir. 5237 sayılı TCK'nın 53/1-(c) maddesi gereğince, hak yoksunluğunun sanığın altsoyu üzerindeki yetkilerine kadar ve diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanana kadar geçerli olduğu düzeltilmiş ve diğer hükümler onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 125/1, 125/3-(a) ve 53/1-(c) maddeleridir.
18. Ceza Dairesi 2015/603 E. , 2015/145 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, hakaret HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan hüküm kurulurken, TCK"nın 125/ 1. maddesi uygulanmadan doğrudan TCK"nın 125/3-(a) madddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus sonuca etkili olmadığından bozmayı gerektirmediği, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykınlığa da rastlanmamıştır. Ancak; TCK"nın 53/1-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı ve sanık ..."nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de; 5320 sayılı Kanunun 8/l. madde ve fikrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümlerin bu bağlamda ONANMASINA, l3/04/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.