KARAR

Hakaret suçundan sanık ..."ın. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1. 125/3-a-son, 43 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair .... Asliye Ceza Mahkemesinin 03/06/2014 tarihli ve 2013/299 esas, 2014/290 sayılı kararının,... kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.02.2015 gün ve 65294 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında: “Sanığın kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret olarak kabul edilen eylemi sebebiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1. maddesi uyarınca ceza tayin edilirken temel cezanın takdiren asgari hadden adli para cezası olarak tayin edilmiş olması karşısında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 61/4. maddesine göre artırım ve indirimlerin temel ceza üzerinden yapılarak sonuç olarak sanık hakkında para cezası yerine aleyhine olacak şekilde hapis cezası tayin edilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
5237 sayılı TCK’nın hakaret suçunu düzenleyen 125/1. maddesinde temel ceza seçimlik olarak hapis ya da adli para cezası biçiminde öngörülmüş, aynı maddenin 3-a fıkra ve bendinde ise suçun kamu görevlisine karşı görevinden dolayı işlenmesi halinde cezanın alt sınırının 1 yıldan az olamayacağı hükmü getirilmiştir. Anılan maddenin 3. fıkrasındaki artırım nedenlerinin gerçekleştiği durumlarda cezanın 1 yıldan az olamayacağı hükmü, hapis cezası tayinini zorunlu hale getirmeyip, adli para cezası tercih edilmiş ise bu cezanın 1 yıl karşılığı adli para cezasından az olamayacağı biçiminde yorumlanmalıdır. Sabit görülen suç için ceza tayininde, TCK"nın 61. maddesinde yer alan ölçütler ile aynı kanunun 3. maddesinde yer alan “ Eylemin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi “ ilkesi çerçevesinde somut olay irdelenerek temel cezanın belirlenmesi, daha sonra TCK"nın 63/4. maddesi uyarıca artırım ve indirimlerin temel ceza üzerinden yapılması, izlenmesi gereken kanuni yöntem olmalıdır.
İnceleme konusu somut olayda; sanığın, sabit görülen görevliye hakaret eyleminden TCK"nın 125/1. maddesi uyarınca 90 gün karşılığı adli para cezası temel ceza olarak belirlenmesine karşın, anılan maddenin 3-a fıkra ve bendine göre, artırım ve indirimlerin temel ceza üzerinden yapılması ilkesi gözetilerek 365 gün adli para cezasına yükseltilmesi gerekirken, nitelikli halin uygulanması sırasında adli para cezası olan temel cezanın hapis olarak değiştirilmesi, sonrasında da hapis cezası üzerinden artırım ve indirimlerin yapılıp tayin edilen hapis cezasının kanuni sonucu olan hak yoksunluklarına hükmedilmesi hukuka aykırıdır.
IV- Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1-Hakaret suçundan sanık ... hakkında, .... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 03/06/2014 tarihli ve 2013/299 esas, 2014/290 karar sayılı kararın, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,

2-Karardaki hukuka aykırılık aynı kanun maddesinin 4-d fıkrasına göre, sanığa daha hafif bir cezanın verilmesini gerektirmekle, TCK’nın 125/3-a maddesi uyarınca, mahkemece adli para cezasının tercih edilmiş olduğu da gözetilerek, 365 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına,

3- Sanığın hakaret suçunu birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlemesi nedeniyle cezasının TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca takdiren 1/4 oranında arttırılarak, 456 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına,

4-TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca cezanın takdiren 1/6 oranında indirilerek, 380 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına,

5-TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü takdiren 20 TL"den paraya çevrilerek sanığın, 7600 TL adli para cezasıyla CEZALANDIRILMASINA,

6-TCK"nın 52/4 maddesi gereğince adli para cezasının birer ay arayla 20 eşit taksitler halinde ödenmesine, taksitlerden birisinin süresinde ödenmemesi durumunda geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceğinin bildirilmesine, infazın bu miktar üzerinden yapılmasına,
7-Sanık hakkında adli para cezası verilmesi nedeniyle TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına,
8-İnfazın bu şekilde yapılmasına, bozulan kararda yer alan diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına, 13.04.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi