Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/2915 Esas 2021/4283 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlunun takibin iptali istemi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece şikayetin reddine hükmedildiği, borçlu vekili tarafından ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nin 26/11/2020 tarih ve 2020/840 E.- 2020/2701 K. sayılı kararı ile gerekçeli istinaf dilekçesi sunulmadığı belirtilerek kamu düzeniyle sınırlı inceleme yapılmak suretiyle kararda usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, kamu düzenine aykırılık tespit edilmediği gerekçesi ile borçlunun istinaf başvurusunun HMK."nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayın incelenmesinde; ilk derece mahkemenin şikayetin reddine ilişkin kararının, borçlu vekilinin yüzüne karşı 31/10/2019 tarihinde verildiği, borçlu vekili tarafından süre tutum dilekçesinin yasal 10 günlük süre içerisinde 5.11.2019 tarihinde sunulduğu, gerekçeli istinaf dilekçesinin ise verilmediği görülmekle birlikte, dosyada mevcut belgeler nazara alındığında ilk derece mahkemenin gerekçeli kararının borçlu vekiline tebliğ edilmediği, temyiz başvurusunda ilk derece mahkemesi kararı tebliğ edilmediğinden gerekçeli istinaf dilekçesi sunulmadığı ileri sürülerek kararın bozulmasının talep edildiği görülmektedir.
O halde Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesinin gerekçeli kararı usulüne uygun şekilde borçlu vekiline tebliğ edildikten sonra gerekli yasal süre beklenerek gerekçeli istinaf dilekçesi verilmesi halinde, verilen dilekçe doğrultusunda istinaf incelemesi yapılarak sonuca gidilmesi gerekirken bu husus gözardı edilmek suretiyle hüküm tesisi isabetsiz olup Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile,, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nin 26/11/2020 tarih ve 2020/840 E.- 2020/2701 K sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 373/2. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 08.04.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.