Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18032 Esas 2020/1897 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18032
Karar No: 2020/1897
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18032 Esas 2020/1897 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesinde kasten yaralama suçundan Mahkumiyet kararı verilmiş ancak karar temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede mahkeme kararının Yargıtay denetimine uygun şekilde açık ve gerekçeli olmadığı, sonuca etkili tüm argümanların ve dayandığı kanıtların gerekçeye yansıtılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesinin kararı ile bazı TCK maddeleri iptal edildiğinden, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu sebeplerden dolayı kararın bozulması gerektiği hükme bağlanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 34, 230 ve 289. maddeleri, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/18032 E. , 2020/1897 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında hüküm kurulurken, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (....../Yunanistan, 16.12.1992; ....../Hollanda, 19.04.1994; ....../İspanya 09.12.1994; ....../İspanya, 09.12.1994) kararlarında, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3. maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Kabule göre de; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.