Taksirle yaralama - Yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/8169 Esas 2014/2572 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8169
Karar No: 2014/2572
Karar Tarihi: 04.02.2014

Taksirle yaralama - Yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/8169 Esas 2014/2572 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama ve yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları incelenerek, taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine yönelik temyiz itirazları reddedilmiş, ancak yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçundan mahkumiyetine yönelik temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hüküm bozulmuştur. Mahkeme, sulh ceza mahkemesi tarafından verilen hükme uygun olarak sanığın kusurunun bulunmadığına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/1 maddesi: Taksirle bir insanın ölümüne, yaralanmasına veya başka bir zarara sebebiyet veren kişi, TCK'nın belirttiği cezayı ödemelidir.
- TCK'nın 89/2-b maddesi: Taksirle bir kişiyi yaralayan kişi, 3 ay ile 2 yıl arası hapis cezasıyla cezalandırılabilir.
- TCK'nın 98/1 maddesi: Yardım veya bildirim yükümlülüğünü yerine getirmeyen kişi, 6 ay ile 2 yıl arası hapis cezasına çarptırılabilir.
- TCK'nın 53/1 maddesi: Yerine getirilmeyen yardım

12. Ceza Dairesi 2013/8169 E. , 2014/2572 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama, Yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi
Hüküm :TCK"nın 89/1, 89/2-b; 98/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama ve Yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçlarından sanığın mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın adli sicil kaydında mevcut .... Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2007 tarih ve 2004/1000 E. 2007/372 K sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK’nın 459/3, 59/2, 647 sayılı Kanun’un 4, 6. maddeleri uyarınca verilen, 31.03.2008 tarihinde kesinleşmiş bulunan erteli mahkumiyet hükmünün sanığın taksirle yaralama suçu açısından tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusurunun bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
II-Yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın saat 19:30 sıralarında meskun mahalde, çift yönlü yolda seyredip, önündeki aracı sollamaya çalıştığı bir sırada solundan yola girmiş bulunan ..."ya sol şeridin yol dış çizgisine yakın kısmında aracının sol ön ve ayna kısımları ile çarpması sonucu şikayetçinin vücudunda hayat fonksiyonlarını 1. derecede etkileyen kemik kırığı oluşacak derecede yaralanmasına neden olup, olay yerinden kaçtığı olayda, olay yerinin meskun mahal olması, olaydan hemen sonra şikayetçinin yanına gelmiş bulunan tanıkların şikayetçiyi hastaneye götürmüş bulunmaları ve yaralanmanın hafif olması karşısında atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilip sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.